“Scala’da Korku”, yalnızca politik bir gerilimle değil, insanların yüzleşmekten kaçındığı bir duyguyla ilgileniyor: belirsizlik. Bir opera gösterisi, sanatla gerçeğin iç içe geçtiği bir paranoyaya dönüşüyor. Zarif maskelerin ardında yükselen korku, zarafetin maskesini düşürüyor. Bu derleme, sıradan anların çatırdayarak olağandışına dönüştüğü öykülerden oluşuyor. Kiminde bir dağa bakmak yasakken, kiminde merdivenlerden yukarıya doğru damlayan bir damlanın sesi paranoyaya dönüşüyor. Bir öyküde, oraya nasıl geldikleri belli olmayan bir oda dolusu elma büyük bir sınav haline gelirken; bir diğerinde, kusursuz ve sorunsuz görünen bir şehre düşen karakter, cennette olduğunu sanarken aslında gerçek cehennemi bulduğunu fark ediyor. İtalyan edebiyatının usta kalemlerinden Dino Buzzati’nin dili okuru hem huzursuz ediyor hem de büyülüyor. Gerilimle felsefeyi, alegorik olanla gündeliği buluşturan her öykü, görünenin ardında saklı bir çatlağı yokluyor. “Gelecek nesillerin asla unutmayacağı isimler vardır şüphesiz. Dino Buzzati de bunlardan biri.” –Jorge Luis Borges
